50-жылдардын экинчи жарымы архитекторлорубуздун өлкөсүнө партия жана өкмөт тарабынан коюлган максаттарга жана милдеттерге ылайык долбоорлоо ыкмаларын жана имараттарды куруу технологиясын кайра куруу иштери менен толгон. Республикадагы долбоорлоо жана курулуш иштерин кайра курууда чыгармачыл союздун съездери чоң жардам көрсөткөн. 1955-жылдын августунда Кыргызстан Архитекторлор Союзунун төртүнчү съезди өттү. Съезд бардык кыргызстандык архитекторлорду чыгармачылык пландарын өнөр жай куруу ыкмаларын кеңири колдонуу негизинде ишке ашырууга, жаңы, прогрессивдүү нерселерди алып келүүгө, массалык курулуш объектилерин — турак жай жана маданий-тиричилик максатындагы имараттарды долбоорлоого негизги көңүл бурууга чакырды. Бешинчи (1959-жыл) жана алтынчы (1961-жыл) съездерде Союздун архитекторлорунун типизация маселелери негизги болуп калды. Алдын ала белгилүү тажрыйбага ээ болуп, архитекторлор Кыргызстандагы ири панелдик үй курулушунун өнүгүүсүнө тоскоол болгон конкреттүү маселелерди талкуулашты. Андан кийинки — жети (1964-жыл), сегиз (1966-жыл) жана тогуз (1967-жыл) съездерде Союздун ишмердүүлүгүн активдештирүү, анын катмарынын биримдигин күчөтүү, чыгармачылык жетишкендиктерди пропагандалоону күчөтүү, мүчөлөрүнүн кесиптик чеберчилигин жогорулатуу жана массалык курулушту жакшыртуу маселелери талкууланды. Бул убакта шаар куруу маселелери негизги болуп калды. Профессионалдык чыгармачылыкта ири социалдык программаларды «жекече» долбоорлоо негизинде чечүү мүмкүн эместигин түшүнүү менен бир бурулуш пайда болду — олуттуу шаар куруу ыкмасы зарыл. 1969-жылы КПССтин Борбордук Комитети жана СССР Министрлер Советинин «Турак-жай жана жарандык курулуштун сапатын жакшыртуу боюнча чаралар» жөнүндөгү токтому архитекторлорго жана долбоорлоочуларга типтүү долбоорлор боюнча массалык курулушта архитектураны жана эстетикалык көркөмдүүлүктү жакшыртуу боюнча интенситивдүү изилдөөлөрдү жүргүзүү тапшырмасын койду. 60-жылдардын аягына карата өлкөдө жана республикада толук кандуу шаардык чөйрөнү түзүү маселеси курч турат. Бул токтомдон кийин өлкөдөгү архитектуранын жалпы багытын аныктоо үчүн 1970-жылдын октябрь айында өткөн СССР Архитекторлор Союзунун бешинчи съезди өзгөчө мааниге ээ болду, анын борборунда шаар куруу маселелери болду. Съезде курулушту индустриалдаштыруу маселелери жаңы өң-өнөктүү болуп калды. Жаңы имараттарды куруу ыкмаларына өтүү архитектурада композиция, пропорция, ритм, масштаб жана башка түшүнүктөрдү жокко чыгарбайт деп белгиленди. Ошондой эле массалык имараттар архитектурасына бир калыптуулук, монотондуулук, сивердик, жүзсүздүк мүнөздүү экендиги жана кийинки мезгилде ушул кемчиликтерди жоюу милдети болушу керектиги көрсөтүлдү.
