Балгам. Бул байыркы эт азыгы кочмондордун, ал ошондой эле өтө сейрек учурларда атайын сыйлуу конокторду кабыл алганда даярдалчу. Бул журттун башчысы же жоодо айырмаланган баатыр, улуу баатыр же «Манас» элдик эпосунун айтылуучусу болгон, аларды кыдырып келген.
Бул тамакты даярдоо үчүн кара жаш койду алышчу. Аны жамбаштарына бөлүп, кобылжыктар сүтү менен казанга салып коюшчу. Отту арча дарактарынан жагып, тамакка өзгөчө даам жана жыт берчү. Сүт кайнап чыккандан кийин, көбүк пайда болчу. Көбүктү алып, отту азайтышчу. Тамакты жай отто узак убакыт, сегизден он саатка чейин бышырышчу, эт сөөктөн бөлүнгөнчө. Бульон катып кеткенде, жаңы кумыс кошуп, бульон суюк абалдан желе сыяктуу абалга өткөнчө бышырышчу, андан кийин муздатып, буларды бир адамга, кимге арналган болсо, тартууланышчу. Бул рецепттин сактоочулары айтат, тамак ооздо балдай эрип кетчү, даамы да балга салыштыргандар. Ошондуктан анын аты «Балгам» бал - мед, балкаймак, каймак сыяктуу абал - балгам деп аталган.
КЫРГЫЗ КУХНЯСЫ
